قسم به گردنبند ِ میخکی که در اتاقم آویزان است

به بلوط های تنها

به عروسک ِ پلاستیکی کودکی

به آهنگ ِ گلنار

به "رَبّنا" ی استاد

به دست بند ِ چوبی

به دمپایی 3 سالگی

به تسبح ِ گِلی

به انگشتر ِ با نقش های صلیب

به تک نوازی های سنتور

به گرامافون ِ مادر بزرگ

به تلوزیون ِ سیاه و سپید ِخاک گرفته ی بالای پشت ِ بام

به کاست های هزار بار شنیده شده

به کتاب ها ی نخوانده

به صفحه های پر از نوستالژی

قسم به دست هایت

به خطوط ِ پیشانی ات

به خال ِ گردن ات

به آلبوم های کودکی ات

قسم به تمامشان

من

خاطره

را

پوست انداخته ام/.

  ز ه ر ا م