یاد ِ بودن ها و ماندن ها بخیر

بی صدا لبخند خواندن ها بخیر

یاد شادی، یاد ِ شوق و یاد ِ شور

چشم ها و آرز وها دور ِ دور

یادِ دلبستن به اسمِ یک رفیق

یک رفیق ِ ساده و خوب و شفیق

یاد ِ تک بیت ِ حضور ِ چشم ها

بغض های ِ گیج و گه گه خشم ها

یاد ِ یک اسطوره ی ِ بی حد و مرز

آن تصدق گفتن ِ یک مرد ِ محض

یاد ِ شوخی های ِ قربانت شوم

غش غش ِ تا آسمان یارت شوم

فصل ِ شوخی فصل ِ خنده فصل ِ عشق

مهربانی تا ابد تا مرز ِ عشق

 

خوب بودیم و هوا خوش بود و بس

خنده ها از عمق ِ دل ها بود و بس

 

ناگهان طوفان ِ غم ما را گرفت

شومی ِ جغد ِ سحر ما را گرفت

جمعه ها هر جمعه ها ماتم سرا

شب شب ِ بغض و افولی بی صدا

آن رفیقان ِ خوش و آن روزها

بار می بستند به شهر دردها

درد ها را ماتم شب ها بود

هق هق چشمان نا پیدا بود

شب شب ِ ماتم سرا و نیستی

بی صدا باریدن یک دوستی

 

کاش و ای کاش از برای ِ خنده ها

آن تصدق گفتن  و اسطوره ها

 

زهرا.ششمین روز از بهمن90

 

 

+ خوب می دانم که پر از اشتباه است .

+ برای تمام ِ رفیق هایی که رفتند و آنهایی که هنوز ماندگارند.